شم معاملاتی

عوامل مختلفی بر نتیجه معاملات تأثیر می‌گذارد؛ به‌خصوص وضعیت ذهنی فرد بر نتیجه معاملات تأثیرگذار است. به همین دلیل است که مطالعه روان‌شناسی معاملات طرفداران زیادی پیدا کرده است.

این حوزه نقشی اساسی در تصمیم‌گیری‌های مالی ایفا می‌کند. چون احساسات، به‌ویژه در هنگام انجام معامله، می‌توانند بر رفتار عقلانی شخص غلبه کنند. و به همین دلیل است که معاملات می‌تواند در واکنش به سطح بالای استرس و اضطراب، منجر به واکنش‌های

شدید و پراحساسات شود. تعجبی ندارد که معامله کردن عملی هیجان‌انگیز تلقی می‌شود ولی این هجوم اندورفین همیشه به نتایج مثبت منتهی نمی‌شود. بلکه در واقع اغلب می‌تواند به انتخاب‌های غیرمنطقی و تفکر سوگیرانه منجر شود که باعث از دست دادن غیرمنتظره و ناراحت‌کننده پول، آن هم پول زیاد و هنگفت می‌شود

شم معاملاتی با این دنیای معاملات احساسی تلفیق شده است. همان حس ششم یا نجوای درونی سمجی که به شما می‌گوید کاری را انجام دهید. غرایزی که معمولاً با واقعیت عینی اشتباه گرفته می‌شوند و اگر

ریشه در تجربه یا دانش نداشته باشند به فرایندهای تصمیم‌گیری نامطلوب منجر می‌شوند. و بنیان اساسی آنچه که شم معاملاتی باید براساس آن استوار باشد در اینجا نهفته است. این شم باید درطول دوره زمانی قابل

توجهی ایجاد شود، یعنی زمانی که تجربه کافی یا آموزش کافی کسب شده باشد. به‌عبارت دیگر، معامله‌کنندگان باتجربه می‌توانند به غریزه و شم خود تکیه کنند ولی افراد تازه‌کار در آغاز کار فاقد چنین قطعیت و یقینی هستند.

با این حال افراد صرف‌نظر از سطح تخصصشان، باید به این واقعیت توجه داشته باشند که شم معاملاتی ممکن است سوگیرانه باشد. دانستن تفاوت بین عینیت و ذهنیت است که احتمال موفقیت معامله‌کننده را افزایش می‌دهد. برخی عوامل روانشناختی مرتبط با شم معاملاتی که معامله‌کننده باید از آن‌ها آگاه باشد چیست؟

انتظار مؤلفه‌ای غیرمعمول در روانشناسی معاملات فرد است. یعنی زمانی

که شخص به‌جای تمرکز بر دستیابی به آنچه که برای رسیدن به آن برنامه‌ریزی کرده‌ است، بر

هیجانِ رسیدن به هدف تمرکز می‌کند. و ذهن او به‌جای اینکه بر هدف واقعی متمرکز باشد

او به‌جای اینکه بر هدف واقعی متمرکز باشد درگیر هیجان ناشی از تصور آنچه ممکن است اتفاق بیفتد می‌شود. جالب اینکه این حس

انتظار همچنین تحت تأثیر عوامل خارجی مانند روانشناسی جمعی فعالان بازار قرار دارد.

مبهم به ترس از چیزهای ناشناخته برمی‌گردد. یعنی تصمیم می‌گیریم کاری را که برایمان آشنا نیست انجام ندهیم. این امر

در حوزه معاملات، خودش را در قالب رفتارهای ریسک‌گریز نشان می‌دهد که باعث از دست دادن فرصت‌‌های معاملاتی می‌شود. اجتناب از موارد مبهم همچنین می‌تواند به‌ این

دلیل باشد که می‌ترسیم با گرفتن تصمیم‌های غلط، پول‌مان را از دست بدهیم. همچنین این امر ممکن است در نتیجه پول در آوردن باشد.

بله. پول در آوردن. چرا که پول در آوردن باعث می‌شود که معامله‌کننده نگران از دست دادن

پول‌های به‌دست‌آمده به‌دلیل نوسانات غیرمنتظره بازار یا حتی مالیات باشد.

حواس بر این واقعیت استوار است که عقاید، نتیجه‌ی اطلاعات سوگیرانه‌اند. اما این دقیقاً به چه معنا است؟ ما

انسان‌ها در طول زندگی روزمره، اطلاعات خود را از منابع خارجی مختلف دریافت می‌کنیم. و از این اطلاعات برای تصمیم‌گیری‌های هر روز خود

استفاده می‌کنیم. با این وجود به این واقعیت توجه نداریم که این داده‌ها تا چه حد می‌تواند سوگیرانه باشد. این امر به‌خصوص زمانی

مصداق دارد که بارها و بارها به دیدگاهی در رابطه با موضوعی خاص گوش می‌دهیم بدون اینکه مواضع متفاوت دیگر را در نظر بگیریم. سپس تصمیم‌مان را بر پایه یک طرفِ داستان اتخاذ می‌کنیم، یعنی تصمیم سوگیرانه می‌گیریم.